Kitapsız bir yazı: Çocuk Yapmaya Dair Düşünceler

Ne zaman çocuk sahibi olmaya karar verdim bilmiyorum. Bu kendimi bildim bileli istediğim, hayal ettiğim birşey de değildi. Çocukken aklı havalarda, gözü yükseklerdeydim. Feministtim, aile kurmak değil kariyer yapmaktı hedefim. Bir gün bizim evde bir grup arkadaşı ağırlarken bu konunun açıldığını hatırlıyorum. "Çocuk isterim bir gün" demiştim o zaman. "Bir insanı sevgiyle büyütmek güzel birşey, onun için". Bir de eve okumadığımız kitapları almakla ilgili konuşulmuştu da, o zaman da "çocuklar için evde güzel bir kütüphane olmalı" dediğimi hatırlıyorum. 

Ancak bütün bu net cevaplar verdiğim anlara rağmen kendimi hiç çocuk sahibi olma konusunda hevesli biri olarak hatırlamıyorum. O kadar da hazırlanmamıştım sanırım. Belki de o nedenle ilk bebeğim olduğunda yaşadığım şok ve kapana kıstırılmışlık duygusu kuvvetli oldu. Bu duygumu gösteren komik bir anım var. Doğum öncesinde doğumun hemen sonrasında giymek için ucuz külotlar almıştım, Nişantaşı'nda bir çamaşırcıdan. Bu tanesi1 TL'ya, kocaman pamuklu donlardan bir sürü aldım. Doğum öncesi yaptığım son alışveriş bu olabilir. Doğum gerçekleşip evimize döndüğümüzde o çamaşırcıya yaptığım geziyi nasıl özledim! Uzun zaman bir daha asla Nişantaşı'na uzanan o caddede yalnız ve kayıtsız yürüyüp o çamaşırcıya gidemeyeceğimi düşündüğümü ve bunun için kahrolduğumu hatırlıyorum. O donlar da o kadar yumuşak ve rahat gelmişti ki. Benim için mutluluğun tanımı bu alışverişi yaptığım ana geri dönmekti. Ah o donlar, o donlar!!!

Aslında elbette özlediğim şey çocuksuz olmaktı. Çocuk sahibi olmanın insana neler yapabileceğini yaşamadan bilmek imkansız. Hayat artık asla, asla, eskisi gibi olamayacak. Mutlak bir adanmışlık duygusuyla yaşayan tarikat üyesi olmak gibi ebeveyn olmak. Başka biri oluyorsun. Ben ilk günlerde o meşhur post-partum depresyonundan muzdarip olduğumdan bu tarikat üyeliğinde pek de gönüllü değil gibiydim. Bir yandan onu ölesiye koruma, sarıp sarmalama isteği, bir yandan "ben kendime ne yaptım, nasıl böyle bir kafese girdim" isyanı. Bu ikircikli isyanım aylarca sürdü. 

Sonra bir gün Alkım için canımı vermenin beni mutlu edeceğini fark ettim. Ölümden bu kadar korkan ben ilk kez başka biri, birşey için bu güzel hayattan vaz geçebilirim, ve bundan mutlu olurum dedim. Bunu iliklerime kadar hissettim. Hala o duyguya sarılıyorum. 

Çocuk sahibi olmanın mutlulukla ilgisi yok. İnsan mutlu olmak için çok daha kolay, zevkli, geliştirici, ucuz, stressiz şeyler yapabilir. Dans edersin, dünyayı dolaşırsın, okursun, yersin, içersin. Çocuk sahibi olmanın sevgiyle ilgisi var. Birini bu kadar çok sevebilmek müthiş bir duygu. Başka hiçbir ilişkide aynı yoğunlukta olduğunu sanmıyorum. Üstelik ikinci çocuğun olduğunda ona verebileceğin sevgiyi de yine aynı yoğunlukta buluyorsun. İnsanın kalbi büyüyor. 

Hala kendi kendime "ben ne yaptım!" diye isyan ettiğim zamanlar çok. Öte yandan belki de kızlarım şu hayatta yaptığım en anlamlı şey. Onlara bakınca içim ışıl ışıl oluyor. Ve bütün annelerin kalbinin böyle olduğuna inanıyorum. 

Bir Kocaman Eşşek

Ana kahramanı küçük bir eşek olan bu seriye bayılıyorum. Bir Kocaman Eşşek hemen büyümek ve her işi kendi başına yapmak isteyen, "koca eşek oldum ben" diyen küçük eşşeğin hikayesi. Annesi her iyi annenin yapması gerektiği ama belki çoğumuzun beceremediği şeyi yapıyor. Küçük eşeğin hayatı keşfetmesine izin veriyor, ama uzaktan onu izliyor ve ancak gerçekten onun yardımına ihtiyacı olduğunda yanında oluyor.

Bu kitabın çizimleri de harika.  Okurken her sayfada anne eşeğin nerede olduğunu bulmak çok eğlenceli. Hikayenin diğer kahramanları da ilginç, çocuk kitaplarında çok da alışık olmadığımız hayvanlar. Dağ keçisi, kobay faresi, kelaynak, domuzcuk, porsuk ve bir de yak var.

Serinin üç kitabı daha var Türkçe'de, hepsi de birbirinden güzel ve eğlenceli hikayeler. Bunları okurken farklı bir dünyaya girmiş gibi hissediyor insan. Hem çizimler, hem dil, hem de hikaye ile çok kendine has bir atmosfer yaratmayı başarıyor.









Özgün adı: Een grote ezel
Yazan: Rindert Kromhout
Resimleyen: Annemarie van Haeringen
Yaş grubu: 2+
Can Çocuk, 2010, karton kapak, 32 sayfa

Ay'a Yolculuk

Bebek ayı Ay'a gitmek istemiş. Anne ayı "gidemezsin, roket gerekir" demiş. Bebek ayı da karton kutudan bir roket, makarna süzgecinden uzay başlığı ve yağmur çizmelerinden uzay botları yapmış. Aya gitmiş gelmiş. Bu hikayeyi okuya okuya sevmeyi öğrendim diyebilirim. Çizimleri benim tarzım değil. Çok Amerikan, süpermarket kitabı hissi veriyor. Desteksiz bir his işte. Ama hikaye güzel ve benim kızlar bu kitabı çok seviyorlar. Uyku öncesi için güzel bir okuma bence (yeterince kısa!). Yayınevi 2+ demiş, ama bence daha küçüklere göre. 1-1,5 yaştan itibaren okunabilir.

Ben okurken "Bayan Ayı"yı "Anne ayı" olarak değiştiriyorum. Onun dışında herşey çok sevimli. Ayı var, baykuş var, uçak var, aydede var. Hevesini kıran büyüklere rağmen istediğini yapan, ay'a bile giden bir çocuk var. En sonunda da banyo ve uyku var. Daha ne olsun! Bu kitabı sevelim derim, herşeye rağmen.

Özgün Adı: Whatever Next!

Yazan ve Resimleyen: Jill Murphy

Çeviren: Gülten Senem Kaleli

Yaş grubu: 1+

Mandolin

Çu'nun Bir Günü

Bu kitabı Lokum Çocuk Kütüphanesi sayesinde öğrendim.  O kadar övgüyle bahsedilmişti ki azıcık pahalı gelse de almaya karar verdim, iyi de yapmışım. Bebekli arkadaşlara hararetle önereceğim bir kitap bu. Ekin'in favorilerinden!

Panda Çu hapşırırsa çok fena şeyler oluyor. Gün içinde önce annesiyle kütüphaneye gidiyor. Tozları gören annesi "hapşıracak mısın?" diye soruyor. Çu "ha, haa, haaaaa, hayır!"  diye cevap veriyor. İşte bu kısma bayılıyor bizim minik. Aynı sahne baba ile gittiği restoranda da tekrarlanıyor. Kitabın sonunda Çu'nun dünyayı yıkan hapşırmasını görüyoruz.  Gerçekten fena şeyler oluyormuş!

Bu çok sevimli kitabın çizimleri de harika. Canlı renklerle bir hayvanlar dünyası yaratılmış. Pandaların ifadeleri nefis.   Hikaye ve metin çok kısa, basit. Çıkarılacak ders, yok. Yalnızca Çu'nun bir günü, işte bu kadar.

Özgün Adı: Chu’s Day
Yazan: Neil Gaiman
Resimleyen: Adam Rex
Çeviren: Sima Özkan Yıldırım 

Yaş grubu: 1,5+ 

Sırtlan Kitap

Sanatı Sevdiren Kitaplar-1

Bu kitapları Alkım çok sevdi, ama sanırım ben Alkım'dan da çok seviyorum.

1. Nokta, Peter H. Reynolds, Altın Kitaplar: Hiç resim yapamadığını zanneden Vashti'nin bir nokta ile başlayan resim yolculuğu. Peter Reynolds'un Nokta hikayesi hayat hakkında çok önemli bir ders veriyor bence. Hep kendime eksikliğini hissettiğim bir yetenek, yaptığın işi sahiplenme, ciddiye alma, derinleşme, ve böylece mutlu olma hali. Nirvanaya ulaşmak için bazen bir nokta yeterli olabiliyor. Yani mühim olan ne yaptığın değil, nasıl yaptığın ve ne hissettiğin. Gerisi zaten geliyor. Kitabın çizimleri de çok güzel.

2. Müze, Susan Verde/Peter H. Reynolds, Günışığı Kitaplığı: "Müze" çok eğlenceli bir ünlü sanat eserleri panoraması sunuyor çocuklara. Sanat coşku ve sevinç yaratıyor kahramanımızın içinde, her eserle bambaşka dünyalara açılıyor, ve çok da eğleniyor. Alkım bu kitabı ilk okumaya başladığımızda Rodin'in düşünen adam heykeli'nin olduğu sayfa ile çok ilgileniyordu, çıplak olduğu için uzun süre ona bakmak isityordu. Öyle bir dönemine denk geldi demek ki, ama bu durum beni de çok eğlendirdi doğrusu!

3. Mış gibi, Peter H. Reynolds, Altın Kitaplar: Yaptığı resimlerle dalga geçen ağabeyi yüzünden hevesi kaçan bir çocuk. Aynı resimleri toplayıp duvarına asan küçük kardeşi sayesinde resmin gerçeğin birebir kopyası olması gerekmediğini öğreniyor. Mış gibi resimler yapmaya devam ediyor. Güzel bu da, ilk ikisi kadar sevmesem de benzer bir coşku ve sevgi hissi yaratıyor bence.

Maisy Kreşe Gidiyor

Maisy ile tanışmamız sevgili arkadaşım Zeynep'in getirdiği İngilizce bir kitap sayesinde oldu (Where are Maisy's Friends). O kitabı çok sevince ve Maisy'nin başka maceralarını Türkçe görünce üstüne atladım. İşte bir seri daha!

Maisy bir fare, kreşte en yakın arkadaşları eşek Dodi. Hayvanlar şehrinde yaşıyorlar, öğretmenleri Bay Tavus mesela. Her hayvandan bir numune var sanırım:) Hikayeler çok basit, çizimleri de grafiksel, küçük çocuklara göre, kalın çizgiler ve parlak renkler kullanılmış. Kitaplar da ciltli ve kalın kağıda basılı. Her açıdan küçük çocuklara uygun. Her ne kadar kitabın arkasında 3+ yaş için dese de bence 2, hatta 1 yaşından itibaren başlanabilir.

Biz Alkım'la Maisy Kreşe Gidiyor, Maisy Tatilde ve Maisy Şehirde'yi okuduk ve çok sevdik.  Türkçede birkaç kitabı daha var. Ama orjinal seride çok daha fazla kitap var. İngiliz çizer Lucy Cousins yazıp resimlemiş. Bu da Miffy gibi bir fenomen, miniklere tavsiye ediyorum. 

Özgün adı:Maisy Goes to Nursery
Yazan: Lucy Cousins
Resimleyen: Lucy Cousins
Yaş grubu: 1+
1001 Çiçek Kitaplar

Komik Kitaplar Listesi

Bir çırpıda sevdiğim eğlenceli kitapları söyleyivereyim istedim bugün. Bu kitaplar hem çocukları eğlendiriyor hem büyükleri. Genelde 2-3 yaş ve üstüne uygun olduklarını belirteyim. İşte benim en sevdiklerimden, 10 komik kitap:

1. Güvercin Geç Yatmasın, Mo Willems, Uçan Fil Yayınevi: Bir klasik, uyumak istemeyen güvercini uyutma görevini alan okuyucu ile güvercin arasındaki diyaloglardan oluşuyor. Daha doğrusu güvercin'in repliklerinden. Okuyucuyu siz seslendiriyorsunuz. Bunu okurken artık içinizdeki tiyatrocunun ortaya çıkmasına izin verin!
2. Güvercin Otobüsü Kullanmasın, Mo Willems, Uçan Fil Yayınevi: Bu sefer de Güvercin'in otobüs kullanmasına izin vermeme görevi veriliyor okuyucuya.
3. Şampiyon Şampuan, Karen George, Uçan Fil Yayınevi:Hiç saçlarını yıkamak istemeyen bir çocuğun hikayesi. Kuaför olan anne babası çok acı çekiyor, ama sonu mutlu:)
4. Bu kitap benim köpeğimi yedi, Richard Byrne, Uçan Fil Yayınevi: Esrarengiz bir şekilde köpeğini gezdiren bella'nın köpeği kitabın içinde kayboluyor. Onu kurtarmaya gelen herkesin de akıbeti aynı. Neyse ki sonunda biraz sallamayla herşey yerli yerine geliyor. Çok eğlenceli!  
5. Oynamıyorum İşte, Ann Bonwill-Simon Rickerty, Uçan Fil Yayınevi: Kuş Bella ve Suaygırı Hugo'nun maceraları.  
6. Beni Taklit Etme, Ann Bonwill-Simon Rickerty, Uçan Fil Yayınevi
7. Bezelye Olmak İstemiyorum, Ann Bonwill-Simon Rickerty, Uçan Fil Yayınevi                 
8. Ece ile Efe Evdeki Aslan, Catherine Metzmeyer, Tudem: Bu serinin çoğu kitabı eğlenceli, burada horlayan babalarını aslan zannediyor ve teyakkuza geçiyor çocuklar.
9. Tuhaf Bir Gün, Rebecca Cobb, İş Bankası Kültür Yayınları: Anne baba bir günlük  açamak yaparlar ve çocukları eski bakıcıları timsah Zarafet Teyze'ye bırakırlar. Bir de kurallar listesi verirler. Ve liste gerçekten çok işe yarar, her yazılanın tam tersini yaparlar. Tuhaf bir gündür o gün!
10. Walter'ın Endişeye Gerek Yok Giysisi, Rachel Bright, 1001 Çiçek: Çok endişeli bir Walter ve ona yardım etmek isteyen arkadaşları ile ilgili bir hikaye. Sevgi Canavarı'nın yazarından.

Sevgi Canavarı

Bu canavar bildiğiniz canavarlardan değil. Tamam, patlak gözlü, seyrek tüylü, eğri dişli falan ama sevgi dolu bir canavar!

Sevgi Canavarı serisinin ilk kitabı Sevgi Canavarı'nda bu tatlı canavarın çok özel arkadaşı ile tanışma hikayesini öğreniyoruz. Onu olduğu gibi kabul eden ve seven birini aramaya başlıyor ve sonunda buluyor.

İkinci kitap Sevgi Canavarı ve Son Çikolata nefis bir arkadaşlık hikayesi.  Arkadaşlıktan da öte bir vicdan muhasebesi anlatılıyor bu kitapta, ki bence bu kısmı kitabı daha ilginç kılıyor. Bizim canavar tatilden döndüğünde kapısının önünde bir kutu çikolata buluyor. Önce bunu arkadaşlarıyla paylaşmamak için çeşitli sebepler üretip kendi kendini ikna ediyor, sonra bu seçiminden pişmanlık duyup koşarak arkadaşlarına gidiyor, ve çikolatayı paylaşmak istediğini anlatıyor. Ve harika bir sürprizle karşılaşıyor. Meğer, bazen hiç ummadığımız anlarda arkadaşlarımızın bizi ne kadar sevdiğini öğrenebilirmişiz. Meğerse, arkadaşları zaten son çikolatayı ona bırakmışlar!

Bu çok sevimli hikayeyi Alkım'ı çikolata ile tanıştırmamak için biraz geç okumaya başladık. Alkım çikolatanın tadına bakalı beri de en severek ve eğlenerek okuduğumuz kitapların başında geliyor.

Son sevgi canavarı kitabımız ise Sevgi Canavarı ve Mükemmel Hediye. Bu da çok sevgi dolu, sıcacık bir öykü. Ana fikir, sevdiklerinizi mutlu etmek için pahalı hediyeler almanıza gerek yok, düşünmeniz ve emek vermeniz yeterli. Gerçekten de öyle ama, değil mi?

Serinin tüm kitapları çok güzel. Çizimler çok renkli ve sevimli, yazılar hareketli, mizah ağırlıklı bir dil kullanılmış. Hatta mizah anlayışı çocuklardan çok büyüklere uygun gibi geliyor bana. Yazarı Rachel Bright biz de okurken eğlenelim diye düşünmüş olmalı. Bu seride tek hoşlanmadığım şey son sayfada ana fikri ifade etmesi oldu. Parmağı göze sokan bir hali oluyor o cümlenin, o nedenle bazen okumadan geçiyorum. Ama ondan önce herşey mükemmel, sevgi canavarı'na biraz sevgi göstermeli.

Özgün adı:Love Monster
Yazan: Rachel Bright
Resimleyen:  Rachel Bright
Çeviren: Meltem ÖZdemir
Yaş grubu: 2 +
1001 Çiçek Kitaplar

Bekçi Amos'un Hastalandığı Gün

Bekçi Amos'un Hastalandığı Gün her yönüyle özel bir kitap. Boyutları, karton kapağı, kapak resmi, içindeki resimler, renkler, kağıt kalitesi, hikaye, dil... Hepsi çok kaliteli, özenli. Aynı zamanda da alçak gönüllü bir kitap, sessiz, sanki beni bağırmadan alçak sesle okuyun diyor. Soluk renkler kullanılmış, kendinizi vermeniz gerek güzelliğini yaşamak için.

Bekçi Amos bir hayvanat bahçesinde çalışıyor. Yalnız yaşayan, yaşlıca bir adam. Her sabah erkenden kalkıp kahvaltısını ediyor, üniformasını giyip saat 6 otobüsü ile işine gidiyor. Orada işlerini yapmanın yanında hayvan dostlarıyla vakit geçirmeyi de ihmal etmiyor. Fille satranç oynuyor, kaplumbağa ile yarışıyor, baykuşa kitap okuyor, penguenle sessizce oturuyor, gergedana mendilini ödünç veriyor. Bir sabah Amos hasta olduğu için işe gidemiyor. Hayvan dostları onu bekliyorlar ve merak ediyorlar. Gün sonunda onlar da otobüse binip Amos'un evine, onu ziyarete gidiyorlar. Ve Amos'un onlar için yaptıklarını unutmadıklarını gösteriyorlar. Fil satranç oynarken uzun uzun düşünmesine izin veriyor, baykuş ona kitap okuyor. Amos artık kendini çok daha iyi hissediyor, ve yarın erkenden kalkmamız gerekiyor deyip erkenden yatıp uyuyorlar hep birlikte. Harika bir dostluk hikayesi! 

Alın okuyun, gözünüz gibi bakın derim bu kitaba. Alkım'la en çok okuduğumuz kitaplardandı, 2 yaşından itibaren okunabilir bence. Aldığı ödülleri de tanıtım bülteninden alıntılıyorum:

Philip C. Stead bu kitabıyla 2011'de Caldecott Madalyası'yla ödüllendirildi. Bekçi Amos'un Hastalandığı Gün, ayrıca 2010'da New York Times tarafından En İyi Resimli Kitap, Publishers Weekly tarafından 2010'un En İyi Çocuk Kitabı seçildi. 

Bekçi Amos'un Hastalandığı Gün
Özgün adı:A Sick Day for Amos McGee
Yazan: Philip C. Stead
Resimleyen: Erin E. Stead
Çeviren: Esin Uslu
Yaş grubu: 2 +
Yapı Kredi Yayınları DOĞAN KARDEŞ / Çocuk Kitapları / 3-8 Yaş

Goodnight Moon- İyi Geceler Aydede

Bir klasik daha. Uyku kitabı klasiği. Margaret Wise Brown'un bu meşhur kitabı ile ilgili dizi dizi analiz, inceleme, araştırma var. Neden çok iyi bir uyku kitabı olduğuna dair çeşitli yazılar bulabilirsiniz. Gerçekten benim de hayranlık duyduğum bir kitap bu.

Bu kitabın Türkçe basımı yok sanırım, ben bulamadım.  Ama İngilizce basımını alıp Türkçe de okuyabilirsiniz, ben öyle yapıyorum. Sevgili arkadaşım Zeynep'in verdiği güzel kitaplardan birisi bu da.

Kitabın çevirisine bir blogda rastladım. Önce onu paylaşmayı düşünmüştüm, ancak ben kendi çevirimi daha çok beğendim, yılların alışkanlığı olsa gerek!:)  Hazır şablonun üzerinden düzeltmeler yaparak kendi okuduğum halini sunuyorum aşağıda. Sağolsun o blogun sahibi diyorum!  Bu arada, yukardaki resmi de bir başka blogdan aldım, o da ayrıca incelenmeye değer.

Çeviri şöyle (satır boşlukları yeni sayfaya geçildiğini gösteriyor):

Büyük yeşil odada
Bir telefon vardı,
ve bir kırmızı balon,

Bir de resim: aydedenin üstünden atlayan inek,

Ve sandelyelerde oturan üç küçük ayıcık, 

İki küçük kedicik,
Bir çift eldiven,

Bir küçük oyuncak ev,
Bir de minik farecik vardı,

Bir fırça ,
Bir tarak,
Bir kase dolusu lapa

Ve bir köşede sessizce oturup "şışş" diyen yaşlı bir teyze.

İyi geceler oda.

İyi geceler aydede.

İyi geceler aydedenin üstünden atlayan inek.

İyi geceler lamba, iyi geceler kırmızı balon.
İyi geceler ayılar, iyi geceler sandalyeler.

İyi geceler kediler.
İyi geceler eldivenler.

İyi geceler saatler.
İyi geceler çoraplar.

İyi geceler küçük ev.

İyi geceler fare.

İyi geceler fırça,
İyi geceler tarak.

İyi geceler hiçkimse,
İyi geceler lapa.

İyi geceler bir köşede sessizce oturup "şışş" diyen yaşlı nine.

İyi geceler yıldızlar.
İyi geceler gökyüzü.

Ve iyi geceler etraftaki bütün sesler.

Minik Dinozor Nasıl Banyo Yapar?

Bir banyo kitabı. Minik Dinozorunuzu Nasıl Yıkarsınız? diye de çevrilebilirdi. Öte yandan biraz anlam kayması olmuş olsa bile çevirmenin tercihini doğru buluyorum, ses olarak daha güzel, yalın olmuş.
Minik Dinozor banyo yapmak istemiyor tabii. Küçük çocuk önce banyoyu hazırlıyor, köpükler, oyuncaklar. Sonra o kadar eğleniyor ki bizim dinozor, banyodan çıkmak istemiyor. İşte bütün hikaye bu. Tabii harika Georgie Birkett çizimleriyle. Bu serinin bütün kitaplarını tavsiye ediyorum.

Özgün adı: How to Bath Your Little Dinosaur

Yazan: Jane Clarke

Resimleyen: Georgie Birkett

Çeviren: Derin Erkan

Yaş grubu: 1+

1001 Çicek Kitaplar

Uykucu Aslan Nasıl Uyur?

Bebek kitaplarında favori listemi güncelliyorum, en tepeye yeni basılmış bir seriyi koydum bile. 1001 Çicek yayınlarından yeni çıkan bir seriye bayıldım! Çizeri Georgie Birkett. Bu isimden daha önce de bahsetmiştim, nitekim anlatacağım başka kitapları da var. Şimdilik Uykucu Aslan'a gelelim.

Uykucu Aslan Nasıl Uyur? büyük (kare) boyutlu, kağıt kapaklı hafif bir kitap. Çizimler ve renkler çok güzel, parlak renkler ve net çizgiler kullanılmış. Minik aslan yorulmuş ama uyumak istemiyormuş. Tek isteği oyun oynamakmış. Küçük bir çocuk onu uykuya hazırlıyor. Bu arada aslında kitabın özgün adı tam olarak "Uykucu aslanınızı nasıl uyutursunuz?" anlamına geliyor. Hikayede de çocuk aslanını uyutmaya çalışıyor. Pijamalar giyiliyor, uyku dansı yapılıyor, iyi geceler öpücüğü veriliyor ve aslancık horul horul uyuyor.

Bence harika bir uyku kitabı olabilir. Şu anda Ekin'in favorisi hala Ayıcıkların Uyku Vakti, ondan sıkılırsa buna sıra gelecek.

Özgün adı: How to Tuck in Your Sleepy Lion

Yazan: Jane Clarke

Resimleyen: Georgie Birkett

Çeviren: Derin Erkan

Yaş grubu: 1+

1001 Çicek Kitaplar

Aç Tırtıl

Aç Tırtıl bir klasik. Eric Carle'ın bu ünlü kitabının çok farklı versiyonlarını bulabilirsiniz. Ciltli, ciltsiz, üç boyutlu vs. vs. Çok ödüllü, çok sevilen bir kitap. En son 2012'de Amerika'da bir derginin yaptığı bir ankette en iyi 2. çocuk kitabı seçilmiş (tam liste şurada).

Alkım her okuduğumda ilgiyle dinler bu kitabı. Hem saymayı, hem haftanın günlerini, hem de çeşitli yiyecekleri öğreten bir hikaye. Kelebeğe dönüşen küçük tırtılın hikayesi. Aç tırtıl yumurtadan çıkar, pazartesi günü 1 elma yer, ama doymaz, salı günü 2 armut yer yine doymaz. Haftanın her gününü çeşitli yiyeceklerden artan miktarlarda yemekle geçirir. Haftasonuna geldiğinde o artık  minik bir tırtıl değildir ve karnı ağrımaktadır. Pazar günü yeşil bir yaprak yer ve karnının ağrısı geçer. Sonra kendine bir koza örer, ve iki hafta sonra muhteşem bir kelebeğe dönüşür!

Bizdeki ciltsiz (ucuz), delikli, büyükçe bir "Aç Tırtıl". Çizimleri çok güzel, grafiksel bir tarzı var. Kolaj sanırım. Benim tek zorlandığım kısım cumartesi günü. Sosisten tut pastaya kadar bir sürü zararlı şeyin hepsini bir günde yiyor ya bizim tırtıl. Alkım küçükken ona sosisi ne olduğunu öğretmek istemediğimden o kısımları salatalık filan diye geçiştiriyordum! Biraz büyüdükten sonra herşeyi olduğu gibi okur oldum. Zaten artık pastayı da sosisi de öğrendi, bizim aç tırtılımız da kozasından çıktı. Ekin'e henüz okumaya başlamadık, aslında 1 yaştan itibaren okunabilir sanırım. Son olarak çevirmeni Fatih Erdoğan'ın çevirilerini beğendiğimi de belirteyim, kendisine Marmelat ve Dört Mevsim çevirisi nedeniyle bir sempatim var:)

Özgün adı: The Very Hungry Caterpillar

Yazan: Eric Carle

Resimleyen: Eric Carle

Çeviren: Fatih Erdoğan

Yaş grubu: 1+

Mavi Bulut Yayıncılık

Küçük Vak Vak

Küçük Vak Vak çok sevimli bir ördek yavrusu, 5 kardeşin en küçüğü. Pearson Longman'ın kocaman parlak renkli baskısıyla bebelerin gözlerine uygun tasarımları var bu kitapların. Bir seri daha. Seri kitapları seviyorum, çünkü iyisini buldun mu uzun sürecek bir mutluluğun kapısını aralamış oluyorsun. Hiç düşünmeden heyecanla alabileceğin kitaplar oluyor, çocuklar da bayılıyor serinin diğer kitaplarını okumaya.

Alkım neredeyse eldeki hikayeden önce kitabın arka kapağındaki diğer kitaplar bölümü ile ilgilenir. "bunları da al" der. "Başım üstüne!" derim ben de içimden. Dışımdan da "tabii kızım alırız" derim, ama bir yandan da "bu doyumsuzluk mu acaba, endişelenmeli miyim?" diye sorarım kendime.  "Sonuçta doyamıyorsa da kitap bu canım" diyerek  fazla üzerinde durmam bu düşüncenin ve ilk fırsatta da tamamlarım seriyi.

Küçük Vak Vak ile arkadaşım Özgür sayesinde tanıştık, onun kızının sevdiği kitaplardanmış. Biz ilk "Küçük Vak Vak"'ı okuduk. Bu hikayede kardeşlerin yüzmeyi öğrenme vakti gelmiş, ama biraz naz yapıyorlarmış. Anneleri onları teker teker ikna ediyor. En sona bizim küçük vak vak kalıyor ama tabii o da cesaretini toplayıp atlıyor suya. Böylece 1'den 5'e saymayı da öğreniyoruz.

Serinin diğer kitapları "Haydi Beni Bul", "Küçük Vak Vak Uyku Vakti", ve benim en sevdiğim "Yeni Arkadaş Ediniyor". Bu kitapta kurbağa ile arkadaş oluyorlar. Bütün kardeşler kurbağayı farklı olduğu için dışlarken bizim ufaklık onunla oynamayı kabul ediyor. Ve ikisi o kadar çok eğleniyor ki, diğer kardeşler de dayanamayıp onlara katılıyor. Farklılıkları kabul etmek ve arkadaşlık ile ilgili güzel bir hikaye. Yalnız uyku vakti kitabı korkularla ilgili ve biz Alkım "korku" kelimesini (ve de kavramını) öğrenmesin diye uzun süre uğraştığımız için bu kitabı okumayı geciktirdim.

 Biz Alkım'la 1,5 yaşından sonra okumaya başladık, uzun süre de en sevdiğimiz kitaplardan oldu bu seri. Bu sevimli ördeğe bir şans verin derim.

Özgün adı: Little Quack

Yazan: Lauren Thompson

Resimleyen: Derek Anderson

Çeviren: Gülbin Baltacıoğlu

Yaş grubu: 1+

Pearson Longman

Bebelere Masallar: Dokun ve Hisset

İşte benim en sevdiğim bebek kitapları! Remzi Kitabevi yayınlarından çıkan küçük boyutlu, karton kapaklı ve kalın sayfalı, her sayfada farklı dokulu resimler olan masal kitapları bunlar.

Bildiğimiz masallar küçük çocuklar için yeniden yorumlanmış, yumuşatılmış. Örneğin Kırmızı Başlıklı Kız'ın büyükannesi yatağın altına saklanmış, kurt da oradan geçen babayı görünce arka kapıdan kaçmış. Üç Küçük Domuzcuk'ta kötü koca kurtla tanışıyoruz. Çok küçük çocukları korkutur mu diye düşünmüştüm  ilk okuduğumda. Alkım'a fazla okumamış olabilirim bu masalı, ama sonradan o da çok sevdi, şiddet kısmına da fazla takılmadı, korkmadı. Ayakkabıcı ve Küçük Cinler'de bir kapitalizme giriş dersi var,  adam bir deriden yaptığı ayakkabıyı satıp iki deri alıyor. Aman canım, o kadar kusur kadı kızında da olur, yine de buna serinin en sevecen kitabi denebilir.

Klasik masallarda çoğunlukla hoşuma gitmeyen bir yan oluyor. Örneğin Sihirli Fasulye'de çocuğun devin altınlarını çalması doğru bir davranış mı? Pek içime sinmiyor doğrusu. Biraz da o nedenle şimdilik bu minik kitaplar hariç masallarla tanıştırmadım minikleri. Zamanı gelince masalların yeniden yorumlanmış hallerine bir göz atacağım. Böyle güzel girişimler mevcut, rastladıkça alıyorum koyuyorum bir kenara. 

Bu serinin daha önceki baskılarından Kurabiye Adam, Altın Saçlı Kız ve Küçük Kırmızı Tavuk var bizde, Alkım'ın kuzeninden yadigar. O hikayeler de çok güzel ve eğlenceli, ancak yeni baskıları yok sanırım.  

Velhasıl, dokun ve hisset serisinin resimleri çok güzel, resimlerdeki farklı dokular (kumaş, kadife vs.) da çok ilgisini çekiyor çocukların, hikayeler de çok kısa. Bulursanız kaçırmayın:)

Ayıcıkların Uyku Vakti

Uyku öncesi ritüelini anlatan, minikler için harika bir kitap! Ekin'le (14 aylık) iki gündür uykudan önce bunu okuyoruz. Çok dikkatli dinliyor. Bizim için harika bir kitap çünkü bizim ritüelimizi adım adım takip ediyor. "Dişler fırçalanır" dendiğinde kitabı bırakıp gidip dişimizi fırçalayıp geliyoruz. Sonra "saçlar dikkatlice taranır" diyor. Ben hiç taramazdım, bu sayede saç da tarar olduk. "Uykulu bakar gözler, iyi geceler" diye bitiyor. Çizimleri çok sevimli. Bu yazarın diğer kitaplarını da öneririm.

Özgün adı: Teddy Bedtime

Yazan:  Georgie Birkett

Resimleyen: Georgie Birkett

Çeviren:Özay Arıkan Akan

Yaş grubu: 0+

Mikado Çocuk

Miffy

Ben ona "uzun kulaklı beyaz tavşan" diyorum. Alkım'ın ilk kitaplarından biri "Orada kim var Miffy" idi. 4 aylıkken Senem teyzesi hediye etmişti. Miffy serisinin bu pencereli kitapları bebekler için çok uygun. Bu sevimli tavşanı çok sevince önce "orada ne var Miffy"yi aldık. Bu minik kitaplar bebeklerin ellerine de uygun. Basit çizimler ve ana renklerle küçük çocuklar için yormayan, dikkatlerini çekmeye yeten tasarımları var. Pencere arkalarında ne olduğunu öğrenmek için sayfa çevirmeye hevesleniyorlar. Hem de minicik kitaplar, çantaya cebe rahat sığıyor. Benim seyahatlerde yanımda götürmeyi en çok sevdiğim kitaplar bunlar oluyordu.

Bir üst seviyeye gelince ise penceresiz normal hikaye kitapları var Miffy'nin. Benim bildiğim 3 kitaplık bir seri: Miffy (Miffy'nin doğum hikayesi), Miffy Hayvanat Bahçesinde ve Miffy Okula Gidiyor. Kafiyeli bir şekilde anlatılan minik basit hikayeler. Hepsi de çok güzel. Biz okumaya doyamadık Alkım'la. Henüz Ekin'in o kadar dikkatini çekmedi, her çocuğun zevki başka oluyor demek ki. Ama denemeye değer!

Miffy

Özgün adı: Nijntje

Yazan: Dick Bruna

Resimleyen: Dick Bruna

Çeviren:

Yaş grubu: 0+

Remzi Kitabevi

Ece ile Efe

Ece ile Efe serisi Alkım'ın en sevdiklerinden. Bizim de favorilerimizden. İtiraf edeyim, bu kitapların en sevdiğim yönü kısa olmaları. Alkım gece uyumadan önce beşinci kitabı okutmak istediğinde "bir tane Ece ile Efe okuyabilirim ancak" diye pazarlık ederim.

Ece ile Efe ve Bebek kardeş bekleyen çocukları bebek fikrine alıştırmak için güzel bir başlangıç.  Biz tesadüfen keşfettik bu kitabı. Geçen yaz bir günlük Alaçatı gezimizin bir kısmını benim zorumla gittiğimiz harika kitapçı Keyfekeder Kitap vs.'den aldık. Alkım'a kardeş beklediğimiz için bu kitabı görünce a-ha! dedim. Henüz kardeşi olacağını söylememiştik bile. Bu hikayede ikizler Ece ve Efe'nin kardeşlerinin doğumu anlatılıyor. Biz de bu kitap sayesinde insanın kardeşinin olması sanki gözü kaşı olması gibi, yürümeyi öğrenmesi, büyümesi gibi doğal bir adımmış gibi davranabildik.


Ece ile Efe Belçikalı bir aile'nin hikayesi. Her kitapta kısa bir macera yaşanıyor. Hikayelerde mizah hiç eksik olmuyor, çok neşeli kitaplar bunlar.

Edit:Ekin Bahar 18 aylık olduktan sonra bu seriyi çok sevmeye başladı. Yaş grubunu 1,5+ olarak değiştirdim o nedenle:)

Ece ile Efe ve Bebek

Özgün adı: Zoe and Theo

Yazan: Catherine Metzmeyer

Resimleyen: Marc Vanenis

Çeviren: İlke Aykanat Çam

Yaş grubu: 1,5 +

Tudem Yayınları